donderdag 23 augustus 2018

17de tocht naar 't land van Bray in Normandië 15-17 augustus 2018

Na een onderbreking in 't jaar 2017 richtten we dit jaar onze wielen naar Le Pays de Bray Normand, meer bepaald naar Neufchatel en Bray op ongeveer 300km van onze haardsteden.
Neufchatel, bakermat van de befaamde kaas naar deze stad genoemd 


Neufchâtel est une commune brayonne traversée par la Béthune et son affluent, le Philbert.
Neufchâtel est située à 15 km de Londinières et de Saint-Saëns, à 17 km de Forges-les-Eaux, à 21 km de Buchy, à 27 km d'Aumale, à 28 km de Blangy-sur-Bresle et à 36 km de Dieppe

Kamers werden genomen in het charmant hotelletje Les Airelles aan de passage Michu


Merk in dit laatste beeld de kaasplank, die een typische penetrante geur verspreidde bij het openzetten van de klep, dit natuurlijk tengevolge van de Neufchatel kaasjes en niet tengevolge van de aanwezigheid van een flatulerende ouder dame die er vlak naast was gezeten.

Bedoeling was om in drie dagen de lokale "Voie Verte" af te feitsen in het dal van de rivier de Bethune 




De eerste namiddag werd met het nodige enthoesiasme ingezet 



en zonder noemenswaardige incidenten bereikten we Zuidwaarts bollend (en bergop) Forges-Les-Eaux, een weing anatrekkelijke plaats alwaar de dorstigen werden gelaafd 



's Avonds schoven we de voeten onder tafel in 't hotel, een goede nachtrust volgend. Een medetrapster werd enigszins wakker gehouden door het geronk van haar nabuur (klien maar toch noemenswaardig detail)
Donderdagmorgen gingen we vroeg uit de vren voor een marathon van 70km naar het Noorden richting St Vaast en Arques-La-Bataille.
Het weer was excellent, niet te warm, niet te koud. Zie enkele sfeerbeelden :



Na een tussenstop in St Vaast werd er verder noorwaarts gereden naar Arques







In Arques gingen we aan de Mergues




En waren de buikjes blij.

Tot onze verwondering hadden we daarmee de twee laatste benen van de voie verte afgebold en keerden we met vereende krachten terug naar het zuiden, volgens de plannen en zijssprongen zo'n 60 km.

Een medetrapper werd de dere dag uitgeschakeld door een zitvlak ongemak . Niet versaagd,  de vijf overblijvers-doorzetters gingen de woeste paden en gronden van le Foret d'aewy gaan verkennen; Zo te zien lol verzekerd.








Na oproep tot mede-trapper-pionieer werd er geluncht in Saint Saëns




In de namiddag liep er bij de velorepareur Bill een oproep tot bijstand binnen: Pia had een lekke band.
Bill was in een wip ter plaatse en in een  mum van tijd werd met vereende krachten (waar zit dat gat???) , solutie en rustinnetje de snoodaard gedicht










terwijl andere trappers er olijk bij lagen




Twee fietsen en Pia en Anouk opgeladen  en terug naar 't hotel, de overige dapperen met de fiets

's Avonds vonden we soelaas in La Marmitte Dieppoise, ja , juist in Dieppe, aan de havenkom, alwaar we , ja weeral juist, ons tegoed deden aan een Marmitte, gevolgd door een normandische appeltaartje met verse room en caramel.






Zaterdag, laatste dag, en weerom huiswaarts, na een laatste ontbijt


eerst richting Abbeville

De groep splist zich op. Vier doorzetters besluiten om rond Abbeville nog een circuit te doen, de twee Nestoren trekken naar St Valerie s/Somme om aldaar nog een bordje bouchots te nuttigen






Alzo werd deze tocht besloten en keerden allen met behoud van lijf en leden, behalve enkele krassen en zitwonden, terug naar hunner haardstede